Bir çift ahu göz çağırır sevdaya, kahve... Türkü kokusu gelir dayanır burnuna. Hüzzam... Anıları maziye çeviren simya şimdi maziyi acılara çeviriyor. Kabuslar, ter içinde uyanışlar... Bitsin artık... Namluda bir ben. Çekiyorum tetiği, tam kalbine aşkın. Uykusunda ölen bir sevdanın son çırpınışları, son demi, son nefesi... Ben aşk oluyorum artık. Ve bir katil aynı zamanda. Bu son nefes yeni bir tohuma yel oluyor yürekte, suyu taze artık.... 

  Arzuların hüküm sürdüğü, doruklara gebe, katran gecelerde bile aradım aşkı yılmadan. Zifiri gecelerin yalnızlığından kaçmak için bir an; dolunayda seviştim yabancı vücutlarla. İçimdeki karanlığı akıttım onlara. Onlar da bana; kimsesizliğimi geri verdiler sonra. Haybeye savaş, haybeye hüzzam... Saki yorgun...