|
Kemal'in Hikayesi
(Nazmi Ünar) 9 Kasım 2001 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Her mutluluk muhakkak bölünecek mi? Seven bir adamın, aldatılmışlık dolu, yorgun , sancılı yüreğinin hikayesi... Gerçekler hiç de onun düşündüğü gibi değildi... |
|
|
Gittiğin Günden Beri
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 Hatta sigaramın ucunu aya tuttuğumda
Yani,
Bir tütün kıvamındaki güneş tutulmasında,
Takılmasını, kilitlenmesini istedim gözlerinin bana
|
|
|
Ne Fark Eder ki
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| Sonra sessiz çığlıklar gelse peşimizden, hüzünlü damlalar
Sahillerde bulsak kendimizi fırtınaya karşı
Bir an,
|
|
|
Mahpus Arkadaşım ve Ben
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Anı |
| |
 Ne kadar istesek de
Hep yorgun düştük fırtınalara, sessiz ve ıslak bir şekilde
Evi terk ettik |
|
|
Şehvet Düşkünü
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Beklenmedik |
| |
 Korkunun çabası içimde, denize yansımış mehtap gibi uzanıyordu. Ve gerçekten de istediğini almıştı benden ; Beni benden. Apayrı bir insan vücudunda ruhumun derinliklerine kadar farklılaşmıştım. |
|
|
Sedat Bey'in Acısı
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Toplumcu |
| |
 Sedat Bey’ in acısı artık “çok” olmuştu. Kelimeler, acı süslü, acıya hasret meraklı ruhların içerisinde kendilerine yer almışlardı bile.
|
|
|
Geri Ver
(Nazmi Ünar) 17 Mayıs 2001 |
Aşk ve Romantizm |
| |
| O gitmedi de, gözlerinde yaşıyor de
Güneşin her hüzme tanesi adına yemin et,
Rüzgarlar için bir kez daha söyle,
|
|
|
| Konustuğum andan itibaren artık ben, ben değilim. Kendim olabilmek ve onu yansıtabilmek. İşte beni ben yapan ve bir o kadar da yalancı bir ben yapan durum. Ne yazık ki sihir yok. Güneş hüzmelerinin ince aralardan geçisi gibi biz de yaşamın içinden geçiyoruz. Ve yansıyoruz zamanın kıyısına. Aslında içsel bir çığlık her sey, aslında : Hiçbir zaman bitmeyen, hep ilerleyen, bize özel ve tek...
|
|
