|
Yorgunum ve Üşüyorum
(yusuf çopur) 15 Aralık 2006 |
Sevgi ve Aşk |
| |
 Her geçen zaman diliminde “ben”liğim biraz daha senleşiyor… Ki, her gün batımı kızıllığında içimdeki “sen” her an biraz daha “ben”leşiyor… Batan güneşle hüzün damlaları akıyor akşam vaktinin boyun büküklüğünde, süzülüyor “sen”li hayallerime… |
|
|
Artık Yoksun
(yusuf çopur) 26 Eylül 2006 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Sen yoksun artık… Ruhum bedenimden sıyrılıp peşinden koştu, kelimeler dilimden süzülüp seni aradı her yerde… Sonbahar hüznünde sararmış bir yaprak misali sarardı yüreğim… |
|
|
Sevdanın Rengi
(yusuf çopur) 21 Eylül 2006 |
Sevgi ve Aşk |
| |
| Ben sevda yüklü bulutlardan zülfüne süzülen damlaları hissetmek, kömür gözlerinde dilediğimce gezinmek ve gül yüzündeki tatlı tebessümü hissetmek istiyorum gönlümün en derininde. Sevda anlamarını yaşamak istiyorum tüm renklerin, seher vaktinde esen badı sabanın serinliğinde. Mavinin sonsuzluğunu göz bebeklerinde, siyahın hüznünü kömür gözlerinde, kırmızının çekiciliğini can dudaklarında, beyazın masumiyetini al yanaklarında…
|
|
|
| Tanpınar’ın sonbahar yapraklarının hâtıra rengine bürünürken bedenim, damla damla süzülmekte geçmişin bağrına kelimelerim. Hani sormuştun ya bana kül rengi bulutların kucağında, deniz mavisi bir akşam kızıllığında, ve kuş cıvıltılarının arasında “en çok sevdiğin kelime hangisi” diye. Hiç düşünmeden “Sen” demiştim, dalgalar da şahitti bu sözüme, hedef alınan ve vurulmaktan kendini kurtaramamış, sahile vurmuş balon parçaları da, umarsızca bırakılmış çekirdek kabukları da, ve göz kırpıp kayan mavi yıldız da…
|
|
