Hiçbir kelime anlatamaz mutsuzluğumu,
ne bir cümle okuyabiliyorum,
ne bir söz söyleyebiliyorum.
başa dönüp duruyor düşüncelerim.
bu oda, bu ev mezarım oldu,
burada cehennemi yaşıyorum.
duvarları yumruklamaktan yorgun düştüm.
ne zaman açsam ağzımı,
acı bir küfür geliyor dilimin ucuna,
yutamıyorum.

kendimi koruyorum bir günahtan daha,
boynumda ilmek ilmek işlenmiş cezalarım,
ve bedenim bir cenin olmayı ister gibi büzüşmüş.

Karanlık, soğuk, zehirli sular akıyor koridorlarda,
bekliyorum,
bu cehennemden kurtulup,
başka bir cehenneme gitmek için...