gece yarısını çoktan geçti
bir ben varım yine uykusuzluğumla
nöbet tutan karanlık odamda
gözlerimi yine karanlığın zindanına hapsedip
hiç bir şeyi paylaşmıyorum onlarla
paylaşmaya kalksam eğer
yine isyan çıkartacaklar
akıtıp yaşlarını yüreğime
yine sel olup akacaklar
neleri görmediki onlar
gün geldi dost sandı sonradan olan düşmanı
gün geldi başka gözleri gördü
ona yar diye bakanı
bir gün oldu sevdiğini gördü
başka birinin gözlerinde
ama yinede ağlamadılar
namerde karşı erkekçe
bir gün kapatacağım tamamen
ne bu dünyanın kahpeliğini
ne de bir kahpeyi görecekler
bir daha açılmayacaklar asla
ne kadar görmek isteselerde
görmeyi ben değil onlar istediyse
ağlamayı onlara kalbim öğrettiyse
şimdi de onları bitirmek hakkımdır
her ne kadar onlar istemesede...