gece yarýsýný çoktan geçti
bir ben varým yine uykusuzluðumla
nöbet tutan karanlýk odamda
gözlerimi yine karanlýðýn zindanýna hapsedip
hiç bir þeyi paylaþmýyorum onlarla
paylaþmaya kalksam eðer
yine isyan çýkartacaklar
akýtýp yaþlarýný yüreðime
yine sel olup akacaklar
neleri görmediki onlar
gün geldi dost sandý sonradan olan düþmaný
gün geldi baþka gözleri gördü
ona yar diye bakaný
bir gün oldu sevdiðini gördü
baþka birinin gözlerinde
ama yinede aðlamadýlar
namerde karþý erkekçe
bir gün kapatacaðým tamamen
ne bu dünyanýn kahpeliðini
ne de bir kahpeyi görecekler
bir daha açýlmayacaklar asla
ne kadar görmek isteselerde
görmeyi ben deðil onlar istediyse
aðlamayý onlara kalbim öðrettiyse
þimdi de onlarý bitirmek hakkýmdýr
her ne kadar onlar istemesede...