İnsan bir küçük dünyadır. (Mibres Kosmos) -Demokritos |
|
||||||||||
|
Karşılaşmamıza gidelim. Beni dünyaya getirdiğin günü hatırlıyor musun? Gözlerimizin ilk buluşmasını… işte o andan itibaren tutuldum sana, büyülendim… O kadar çok şaşırmıştım ki iki yıl boyunca ne yürüyebildim ne de konuşabildim.Tenin tenimle buluştuğu an cumhuriyet kurmuştu bedenimde . ilk görüşte tanımıştım seni içimden haykırarak annem demiştim . seninle tanıştığıma çok memnun olmuştum ben anne .. Hala bozulmadı o büyü iliklerime kadar yaşıyorum seni . tenimde hissediyorum. Madem bu kadar içimdesin sana yüreğimin en derinliklerini açmaya geldim artık içimde kalbimde yaşayacaksın. Benim kalbim bir ülke olsun anne başkenti de sen . ellerin beni bıraktığı an karışık bir devlet oldum.kimileri ülkeme başkent yaptığım şehri sevmedi beğenemedi oysa ben o şehrin sokaklarında kaybolup gidiyorum. Sokaklarımı aydınlatan lambaların var gözlerin .. ama bu şehrin suyu toprağı hatta lambaları da değişik . onları hep kahverengi yakarım . koyu bir renktir belki sokağı aydınlatmaz da ama gözlerin benim yüreğimin anlaştığı en büyük santral anne. Denizlerini de anlatayım sana onlar da senin gözyaşların olsun sularını hep içine akıtan durgun gibi gözüküp sessiz fırtınalar koparan şeffaf bir deniz.. Saçların ise rüzgarlarım sokağımın boşlukların da savurup duruyorsun. Çok estiğin zamanlarda da üşüyorum ama ellerinin sıcaklığı yetiyor bana.. titreyen parmakların saçlarına karışıyor bir tel koparıp uzatıyorsun bana doğru ve bak kızım diyorsun sokakların da rüzgarlarımı savururken zamanın nasıl geçtiğini anlayamamışım saçlarım beyazlar içinde üşümeye başlamış . üzülüyorum çok üzülüyorum anne. Yaşlandın yaşlandırdım. Ama ülkemi beni hiç terk etmedin isyanımda ayaklanmalarım da en önemlisi sana verdiğim sürgünlerinde . kal diye kapattım gümrük kapılırımı bekçiler diktim sınırlarıma bin bir kilit vurdum yüreğime ama senin düşünceni hiç hesaba katmadım ben anne . kalbinin ne istediğini hiç düşünmedim ama sen yine de geçmedin geçemedin benden . her türlü huysuzluğuma çocukluğuma katlandın biliyorum çok çektirdim ama sen beni hiç bana bırakmadın. Minnettarım sana… Teşekkürler yüreğimin en güvenli şehri ülkemin baş tacı ve teşekkürler sana kalbimin kraliçesi. Baştan beri övgüler yağdırıp vatan yerine koyduğum kadın uğruna can feda ne mutlu ki beni sana layık gördü Hüda … sev döv ne yaparsan yap yeter ki vatan sağ ola… Kızın BELİNA …
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Belina Özbek, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |