Gönül Mangalı

Akşamların yorgun kanatlarında
Özlem bulutları düşer dilime!
Bir umuttur hasret kalır yarında
Yıldızlar yoldaştır yürek, selime!

Ümit goncaları açar gönülde
Sevda alkış tutar açan her gülde
Bir sevda türküsü sızlanır telde
Baharla su yürür gönül, dalıma!

Şiirler sel oldu dilde çağladı
Tel mızraptan dertli perde ağladı
Bir güzelin derdi beni dağladı
Hasret zincirini vurdu, koluma!

Bilemezdim gönül seli akmadan
Sağlamdı bentlerim aşkla yıkmadan
Gönülde yanarmış ateş yakmadan
Kor ateşmiş elin verdin, elime!

Gönül mangalında ateşler yandı
Susuz toprak gözüm yaşına kandı
Vurguni ozanım her gün virandı
Baykuşlar gelipte kondu, çalıma!

Abdullah Oral