Bir papatya idin gönlümün bahçesinde.
Bir seviyordun,bir sevmiyordun.
Sahi sen hiç sevdin mi beni?
Ya da sevmeyi denedin mi?
Bu kadar ömrü var mı papatyanın?
Bu sorulara cevap verecek kadar.
Ya da senin beni sevmeni bekleyecek.
Sence yeteri kadar uzamadı mı bu sınav?
Çok zor değil mi sorduğun sorular?
Ya da çalışmadığım yerden mi?
Oysa bir masal idin gönül defterim de.
Bir vardın,bir yoktun.
Yokluğunda bile sevmiştim ben seni.
Sen benim baş kadınımsın.
Başımın üstünde yerin vardı her zaman.
Sev dedin de sevmedim mi ben seni?
Ya da vazgeçmedim mi masallarımdan?
Bana seni anlatsınlar isterdim.
Yaşamak,yaşlanmak istediğim tek masaldın çünkü.
Oysa ben seni bir başka sevdim.
Kuruyan toprağın suya,
Bir çocuğun annesine,
Gözlerimin gülmeye,
Kalbimin seni sevmeye,
İnsanın insana ihtiyacı gibi...
Ben seni bir başka sevdim.