SONBAHARDI


Mevsimlerden sonbahardý
tane tane dökülen yapraklarýn ruhsuz hallerini izlerken
yere düþüþlerinin acýsýný hisseder gibi oldu yüreðim
belki de bir zamanlar bende böyle yaprak gibi
DÖKÜLDÜÐÜM içindi
bilmiyorum

Serince bir rüzgar uyandýrdý beni hislerimden
aniden titredi ellerim
VE Gamzemin çukurunda dondu
gözlerimden süzülen damlalar
hayat durdu sanki bir anda
Kaybediþlerimin ezikliði sardý dört bir yanýmý
haykýrdý ruhum tüm dünyaya duyurmak adýna
tüm acýlara raðmen hala yaþadýðýný

Mevsimlerden sonbahardý
soldu küçük kalbimde büyüttüðüm aþk çiçeklerim
gözyaþlarýyla sulasam da yetiremedim
fýrtýnalý günlerden sakýnamadým
ne onlarý ne kendimi
gecelerin ayazýnda seyrederken kara bulutlarý
arýyor gözlerim ýþýklý yýldýzlarý tek tek
katransý hayatýma nafile
uzaklaþýrken ayýn aydýnlýðý penceremin kenarýndan
karanlýklara mahkumiyetimi anladým bir kez daha

Mevsimlerden sonbahardý
terk ediliþimin zamaný
acýmsý tadý hala dilimin ucunda içtiðim son damla

Aþk þarabýnýn
OYSA SEVMEK DÝYE BÝR ÞEY VARDI TADI ADINDA SAKLI
ve ben hala sarhoþluðunda kaldým o günlerimin
unutulmayan sevdamýn baharýný gönlümde saklasam da
yaþadýðým her mevsimin ADI SONBAHAR KALDI

Rasim Yýlmaz
31.05.2013