Yüzünün Kitabý

senden sonra
öksüz bir çocuk gibi kalmýþtým
bir gün usulca sokuldum dýþ kapýsýna aþkýn

sen çalýþma masanda yazýyordun
minoo javan caliyordu odanýn sessizliðinde
ve uzaktan varoluþun hüznünü saklayan yüzünü seyrettim

o berbat güzellikteki yüzüne bakarken içim yandý

yüzün ki bin yýllýk türküsüyduü yüreðimin
yüzün ki ertelenmiþ bir hayattan geliyordu
yüzün ki acý ve mutlulugun harmanlandýðý bir ovaydý
yüzün ki nehirdi aþkta ve sende
yüzün ki haksýzlýða uðramýþ darbelerin çizelgesiydi
ah evet ah
yüzün ki siyah beyaz kaðýda yazýlmýþ bir hasret aðýtýydý
yüzün ki baþka bir uygarlýktan haberci...

ve seni seyrettim uzunca
sana býraktýðým þiiri okuyordun
elinde resmim
kim bilir neler düþünüyordun
kapýyý çalmadým
elim gidip gidip geri çekiliyordu
çalsam acar mýydýn?
masana sonbaharý býrakýp çýkmýþtým
masanda sonbaharý býrakýp gitmiþitim


ama bir daha geldim
sen beni görmedin
uzkatan baktým yine sana
bahar duþmüþtü masana
etrafýnda kadýnlar, sohbet edip

Neruda’dan þiirler okuyordun

kalplerin kralý diyerek…
Yannis Smaragdis'in Cavafy filmi gelmedi

çok merak ediyorum, diyordun

dört bir yanýna bahar gelmiþti
ama sen beni görmedin
uzktan baktým sana
siyah beyaz resmin duruyordu hala
yine ayný hüzün ile
bana yazdýðýn þiiri kaldýrmýþtýn
içim burkuldu....
ne çabuk unutmuþ, dedim
belki de hiç olmýþtým senin için...


Þubat’ýnn dördüydü
saat öðlen üçtü
sende gece birdi…

Santa Monica / Los Angeles
by Meral YILDIZHAN