Ayrılık rüzgarları kapımızı çalıyor tüm hiddetince.
Meğer kaderimizmiş ayrılığın soğuk nefesi,
Habersizce yaşamışız seninle hayatın güzelliklerini.
Kaçınılmaz sonumuz ayrılıkmış; Ha şimdi ha beş yıl sonra...

Acımadan ölüme mahkum etti kahpe feleğin hakimi.
Çırpınarak akıttığımız gözyaşlarımızı görmezden geldi.
Celladına bir kere ölüm emrini vermişti ki,
Ayrılığın keskin kılıcıyla vurdu kalplerimizi;

Bunca geçen beraberliğimiz yok olacak bir anda.
Kalbimizin derinliklerine gömülecek herşey,
Bir sır gibi yaşanacak aşkımız hatıralarda.
Ne sen benim, ne de ben senin olmayacağım artık hayatında.

Son kez gözlerinde kaybolmak,
Son kez dudakların dudaklarımdayken,
Seni seviyorum demeni istiyorum.
Teninin tenimi yakmasını istiyorum.

Tüm yasaklarımızı kaldıralım bu gece
Yarın sabah ben yokum ve sen de yoksun düşümde
Bir düştü aslında bu yaşadıklarımız, gerçeğin ötesinde
Gözlerimizi açınca son bulacak, yaşanacak hayallerde.

Birazdan güneş doğacak küllenecek bedenlerimiz.
Savrulacağız birbirimizden çok uzak köşelere.
Zamanın tozlu sayfalarına kazınacak ismimiz.
Zaman, ayrılık zamanı olacak; Ha şimdi ha beş yıl sonra...


Efkan GENÇ