Dünya dediğin yer artık kokuşmuş bir yalan.
İnsanlar olmuş beş kuruşa kardeşlerini satan.
Yüzleri kızarmıyor, kandırıyorlar birbirlerini hiç utanmadan.
Yalan dünyanın gerçeklerini sadece sana anlatan, benim...

Bu gerçekleri göremeyecek kadar kör olan.
Bir çocuk gibi tüm yalanlara inanan.
Mutluluğu olmayacak hayallerde arayan.
Bu hayallerle kendini avutan, sensin...

İnsanlara ikinci bir fırsat verilmesi gerekildiğini savunan.
Hatalarından ders aldığına inanan.
Kötü günleri unutabileceğimizi sanan.
Ve bunlara inanacak kadar aptal olan, benim...

İkinci bir fırsatı değerlendiremeyecek kadar aciz olan.
Yalancı dünyanın azgın sularına kapılan.
Sevgiyi gözlerde değil, sözlerde arayan.
İki üç akıllının yalanlarına inanan, sensin...

Bütün sıkıntılara göğüs geren.
Sabrın sonu zaferimdir diyen.
Ağlayan gözlerinin yaşlarını silen.
Sana tekrardan gülmeyi öğreten, benim...

Uzak mesafeleri mazeret gösteren.
Zamana her seferinde yenik düşen.
Gülün sadece kokusunu seven.
Gülüm olmayı artık hak etmeyen, sensin...


Efkan GENÇ