Kaderime bir adam çizildi evvel zamanda
Okyanus kadar bir kalbi vardı, büyük ve derin
Gülünce gözlerinin içi gülüyordu; o aşk-ı sarhoş
Kalemiyle dans ettiriyordu kelimeleri; o aşk-ı şair.

Çok sevdim onu, kendimden çok
İstemem asla üzülmesini, ben üzülsem de
Atmam onu ateşlere, dağlansa da yüreğim
Onun içinse eğer, yanarım her daim.

Benim adım Bedahter...
Sevdiğim için ruhumu savurdum ıssız çöllere,
Gizlice ağladım yatağımda kimse görmesin diye,
Yalnızlığı dost belledim kötü günlerimde.

Sanki asırlar geçti sensizliğin üzerine
Artık dayanmak zor geliyor bu kedere,
Nerelerdesin sevdiğim adam,
Haberin yok, ben ölüyorum.


Efkan GENÇ