Uzak dur dünyamdan, artık oynama
Bu garip gönlüm, oyun yerin mi
Parsellemiş gibisin gönül bağımı
Tapusu elinde mi,gönlüm senin mi

Ne sandın gönlümü? bozkır’da han mı
Kapısız, bacasız, yıkık viranmı
Öyle, gelip gidip, kanatma yaramı
Dermanı yok derdimin, ilaç senin mi

Tahtın olan bu kalbim bil senin değil
Gönül eski gönül, yer senin değil
Kapım kapalı sana, yar senin değil
Prangam yüreğimde, köle senin mi

Sanma mecnununum, Leyla’m değilsin
Hiç benim olmadın ki, daim elinsin
Unuttursun zaman, adın silinsin
Çöl de yağmur’musun, vaha senin mi
Orhan BANİ-İSTANBUL