Kime..Ben küçük bir kentim../Kimden..Kentsizliğin..
Her yüzünde iz bırakan bir geçmişin..

Varolduğunu bildiğim kadarıyla../kendim değilim..
Hiçbir kelimede kendimi anlatan..Bir düşte vurdular beni,
Kalkamadım ayağa..bir bunu bilirim..

......

Vardiyasına geç kalmış bir yüzde,
Heyecanlanmış bir korku,
Biriktiriyordum..

Şaşkın zamanın geceye sarınan şalı,
Geceyse susturan kahkahanızı..

Uykuya vardığında çalışmaya başlayan,
Böcekler gibi yalnızdım,
Korkuyu ölüme eşdeğer kılan,
Duvar diplerinde görünmemek için,
Boşlukta sallanan..

Kırık duyargalarımla aşk besleyen,
Yaşamanın duygu sefili,
Aşktan bile anlayan..

Bir akrep kadar dayanamadım ateşe,
Ölüm için../Öldüm işte..

Her yağmur bir hüzün bırakırdı bu kente,
Kalabalık caddelerinde,
Daha da yalnız kalırdım,
Belki de eskimemek için,
Yüzüme dokunan her yüzde,
Kendimdim../Kendimi oynardım..

Mektuplarımı yazıyordum postasız,
Bu kadar lanetlemiyordum her şeyi,
Kedileri anlıyordum, köpekleri, kuşları,
Anlamıyordum bir türlü geçip giden uykuları..

Susuyordum şimdi,
Sustuğum yerde bitimi,
Düşleriyle şair avutan kelime oyunları..

Yaşamaksa diyordum,
Eskizi çalınmış bir intihar,
Hiç değilse,
Sen yaşama bunları...