Bir Bahar Hatırasına…
Bahar sabahı, Akdeniz sessiz, sakin dururken
Yüreğimde çırpınmalar, avuçlarımda bir el.
Geçiyor karşı dağlardan kire bulanmış duman,
Seyrederken ufukları, deniz gözlü bir güzel.

Denizleri utandıran derinleşen gözlerin,
Ruhuma açtığı yara, denizden daha derin.

Ayazda üşümemiştim, yanmamıştım güneşte,
Hissederken sevdasını, deniz gözlü ceylanın. Bakışları dalgaları sükunete götürür,
Ateşi yakar denizi, gönlümdeki sevdanın.

Yanında ayazlar sıcak, ateş yakmıyor, serin,
Şarkıların gölgesinde, nemlenirken gözlerin.

Martıların çırpındığı, o mavileşen zemin,
Ruhuma alkış tutarken, duymadın mı sesini
Bir köhne sandalda gezip, dolaşırken el ele,
Hissederek utandı meltemler gül nefesini.

Bu güne kadar gördüğüm denizler kan ve irin, Vefasız dostun açtığı yaralar taze ve derin.

Kaç gün oldu gideli bak, o günden beri kaç gün Takvimlerin kadehinde hicranın zehri.
Kaybettim bir gece gittin, tadı bitti dünyanın,
Beklerim gelmezsin şimdi, gözlerim yolda mehri.

Bir mekanın var gönlümde gayet ince ve narin,
Boş kalmasın dön gel artık yüreğimdeki yerin.