Bir Bahar Hatýrasýna…
Bahar sabahý, Akdeniz sessiz, sakin dururken
Yüreðimde çýrpýnmalar, avuçlarýmda bir el.
Geçiyor karþý daðlardan kire bulanmýþ duman,
Seyrederken ufuklarý, deniz gözlü bir güzel.

Denizleri utandýran derinleþen gözlerin,
Ruhuma açtýðý yara, denizden daha derin.

Ayazda üþümemiþtim, yanmamýþtým güneþte,
Hissederken sevdasýný, deniz gözlü ceylanýn. Bakýþlarý dalgalarý sükunete götürür,
Ateþi yakar denizi, gönlümdeki sevdanýn.

Yanýnda ayazlar sýcak, ateþ yakmýyor, serin,
Þarkýlarýn gölgesinde, nemlenirken gözlerin.

Martýlarýn çýrpýndýðý, o mavileþen zemin,
Ruhuma alkýþ tutarken, duymadýn mý sesini
Bir köhne sandalda gezip, dolaþýrken el ele,
Hissederek utandý meltemler gül nefesini.

Bu güne kadar gördüðüm denizler kan ve irin, Vefasýz dostun açtýðý yaralar taze ve derin.

Kaç gün oldu gideli bak, o günden beri kaç gün Takvimlerin kadehinde hicranýn zehri.
Kaybettim bir gece gittin, tadý bitti dünyanýn,
Beklerim gelmezsin þimdi, gözlerim yolda mehri.

Bir mekanýn var gönlümde gayet ince ve narin,
Boþ kalmasýn dön gel artýk yüreðimdeki yerin.