Anadolu'da Bir Bahar

Dolandım üzerinde yüreğimde sevdalar.
Her taraf çalı diken, gidilecek yolu yok.
Bir küllükte yetişmiş, dalı kırık gülü yok.
Mateme düşmüş her yan, ortalıkta ölü yok.
Ne ihtiyarında nur, ne gencin de sevda var.

Nerdesin mor poşulu, ak benizli Sevda yar.
Yıkılacak viranda, aşka düşmüş deli yok.
Uzattığım elimde, tutunan dost eli yok.
Cebimde sakladığım, yar saçının teli yok.
Ne türkümü dinleyen, mor belikli Sevda var.

Gün çileli gamlıdır, dağdan nazlanır iner.
Işığıyla uyanan, nur benizli Ali yok.
Gölgesinde dinlense, ağaç kesik, dalı yok.
Çobanlar görünmüyor, güdülecek malı yok.
Boşalmış yazı yaban, kuru hayale yanar.

Türküleri duyulmaz, kahır çeken kul mu var,
Mektuba çiğdem koyup, sevgiliye kim salar,
Issız köşeler öksüz, ağlayanı kalmamış,
Yürekler yabanidir, sevda değil kin dolar.
Gönülden gönüle gizli giden ince yol mu var.