..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Dünyanın her tarafından öğretmenler insan topluluğunun en fedakâr ve muhterem unsurlarıdır. -Atatürk
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > Toplum > Yûşa Irmak




17 Mayıs 2024
Hallerinden Memnun Cevherlerimiz  
Yûşa Irmak
Bir kere insanın kendine saygısı varsa bu yaptığımız işe, söylediğimiz söze, aklımızın kibarlığına, gönlümüzün genişliğine ve vicdanımızın bizleri rahatsız etmemesine etki edecektir.


:BCE:
Bir önceki yazımda insanımızın kendilerini tanımadıklarını, eksik taraflarını görmediklerini ve bu yüzden olgunlaşamadıklarını anlatmaya çalıştım. Ancak bazı arkadaşlar anlatmak istediğim şeyi yanlış anlamışlar. Ben kimseye; “kendini sev”, “kendinden memnun ol”, “kendine güven” ve “kafana takma, hayatını yaşa” demedim.

Bir kere insanın kendine saygısı varsa bu yaptığımız işe, söylediğimiz söze, aklımızın kibarlığına, gönlümüzün genişliğine ve vicdanımızın bizleri rahatsız etmemesine etki edecektir. Çoğu kişinin söylediği; “kendinle barışık olmak”, “kendini sevmek”, “kendinden memnun olmak”, “kendine güvenmek” gibi düşüncelerin bir ölçüsü varsa kabul edilebilir. İnsan kendini beğenir, sever ve sevmelidirde. Herkes kendisiyle barışık olmalı ve hayatı ıskalamadan yaşamayı da bilmelidir. Fakat bunun bir ölçüsü olup olmadığına bakmamız gerekir. Şayet ölçü yoksa ve bu böyle olacaksa; “iç problemsizlik ve pürüzsüzlük” devam edecekse, bir insanın başına bundan daha beter bir felaket gelebilir mi? Bu sözlere iman edenler; özeleştirinin, içe bakışın, nefis (ego) denetiminin hiç olmamasını istiyor demektir. Ancak belli ölçülere göre nefsinizi terbiye etmiş, o ölçülere aykırı davranmak iradenizin dışına çıkmanıza sebep olmuşsa bir barışıklık ve iç sükunetle bunu tamir etmek mümkündür. Ama yine de kendinden çok emin olmamak, rehavetin gurura ve hataya sevk edebileceğini tevazuun ve tedbirin her zaman gerekli olduğunu unutmamak şartıyla… Özgüven ve öz saygının gerçek anlamı, iç duyarlılıkların sürekli olarak canlı ve sağlıklı tutulması, kendini gözlemleyip eleştirebilir olma şuuruna sahip olması demektir. Ancak o zaman “bunu kimse bilmese ve görmese bile ben kendime yakıştıramam” diyebilir, yalnız kaldığınız veya bırakıldığınız durumlarda da doğru bildiğiniz yolda emin adımlarla yürüyebilirsiniz.

Ancak bazı insanlar kendilerinden çokça eminler, hiçbir özeleştirileri yok, doğru söylediklerinde bile bir içselleştirme sıcaklığını zerre kadar hissedemezsiniz. Sanki düşünen, idrak etmeyi bilmeyen bir insanla değil de adeta bir robotla muhatap gibisinizdir. Bu tiplerden, herhangi bir konuda kendi yorum ve görüşleri istense kurguladıkları hazır bilgiyi işleyip pattadan önünüze koyarlar. Oysa insan, ayda yılda bir kere de kendini sorgulamalı, yoklamalı değil midir? Yani, “Bir de şöyle bakayım, bu açıdan değerlendireyim” demelidir. Bizim toplumda şüphe ve tecessüs pek iyi karşılanmaz. Yani herşey hayra yorulur ama bazı alanlarda uygulanması, herkesin hayrına olabilir. Örneğin bunun Doğu’da da karşılığı var. Ve eskilerin tabiriyle “vehimsiz fehim olmaz” sözü en güzel örneklerinden biridir. Zayıf halkalardan faydalanmaya razı olanların yapamayacağı bir bütünleştirme ve kurgu yoktur. Bir zayıf halka o ucuna, bir tane bu ucuna, muallakta kalmış diğerlerine de birer tane; oldu sana bir izah bütünlüğü! Ama dokunmaya, yoklamaya, kurcalamaya geldi mi yandı canım keten helva… Bakıp bakıp serinleyeceksin, güven ve yalan tazeleyeceksin! “Oldu mu, oldu. Oldu canım, oldu.” diyeceksin. İşte o “hazır cevap” böyle hazırlanıp servis edilir önümüze. Konuma uygun olanı vakit kaybetmeden seçilip bilgisayara takıldı mı, gel keyfim gel!. Ne ararsan bulunur derde devadan gayrı! Sor soruyu al cevabı! Düşüncenin kapılarını ve pencerelerini kapatma işlemini tamamladıktan sonra ise keka! Huzur, güven, tafra, fiyaka, kolaylık, hafiflik, serinlik; hepsi tamamdır. Akıl ve kalp devre dışıdır; irade nefsin oyuncağıdır artık. Rutin işler için kurnazlık denilen zekâ gölgesi yeter de artar!

Peki muhatap böyle olunca ne yapmamız gerekir?
Doğrusu, zor mesele! Anormal şartlarda, normal ölçülerden uzaklaşmadan nasıl bir erişim nasıl bir pozitif etki sağlanabilir düşünmek gerekir. Sanırım önce, kendi devre dışı bıraktıklarıyla, yani kendi “aklıyla” ve “kalbiyle” ikisini birden ifade eden anlamda kendi ruhuyla yakınlaştırmak, buluşturmak, temasa geçirmek gerekir kişiyi. Bunun kazandıracaklarını, ondaki zekâ gölgesinin de tanıyabileceği özel sunuşlarla, tattırabilmek bir şekilde hissettirilmelidir. İnsan dediğimiz canlı tam tükenmez, sıfırlaşmaz. Sabırla, kızdırmadan ve korkutmadan, uyuttuğu ve unuttuğu fıtri bağlarını inkâr edemeyeceği özdeki var oluşla senkronize ederek, onu kendisinden olanla yeniden ülfet haline getirmenin ve sevgiye yeniden bakmasını mümkün kılmak için; o ince, dolaylı, müşfik mesajlarını bir insanlık heyecanı şeklinde seslendirmek yeterli olur bence. Zira umut olmadan yaşamak mümkün değildir…

Kalın sağlıcakla…



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın toplum kümesinde bulunan diğer yazıları...
13 - 14 Yaşındaki Kız Çocukları Hakkında…
Ezberlerin Bilimsel Kılıklısı Bir Felakettir
Gülmek İçin Krala Ağlamak İçin Filozofa Gitmek
Nasıl Bir İnsansınız?
Birey mi, Bencil mi?
Elveda Bilgi Elveda Akıl
Milliyetçilik Üzerine Lakırdılar
80’ler Ölebilir mi?
Aklımın Çengeline Takılanlar…
Haberin Gerçek Yüzü ve Gerçeğin Önündeki Engeller

Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
İşlenmemiş Cevherler Ülkesi: Türkiye
Sonbahara Birlikte Yürümek
Günbatımı Eski Bir Masada Başladı Her Şey
Yağmurda Koşamayanlar
Geçmişi Geçmişimiz Olan Şehir: Bosna - Hersek
Kaygı ve Endişe İnsanı İnsanlıktan Çıkartır
Abdülhamid, Abdülhak Hâmid ve Karındeşen Jack
Ruhu Vurgun Yemiş Dalgıçlar
Gidene Yol, Kalana Yer Vermek
Eşek Edebiyatı

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Bir Hicran Nağmesi [Şiir]
Geldim [Şiir]
Sakin Bir Acı [Şiir]
Sözün Çiçeği [Şiir]
Sevgiliye Hasretle [Şiir]
Geceye Kâside [Şiir]
Benimle Ölür Müsün? [Şiir]
Gözbebeği Turşusu [Şiir]
Beste-i Nigar [Şiir]
Bilemezsiniz [Şiir]


Yûşa Irmak kimdir?

Felsefe ve edebiyat aşığı! Yayıncı, gazeteci ve kitapsever. . .


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Yûşa Irmak, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.