Anýlmaz olmuþtu hiçbir tarafta
Kazýlmýþtý adeta tarih sayfalarýndan adým
Dövülüp, çiðnenmekten öldüresiye
Sökülmüþtü iflahým...

Çaresiz, çok zor
Mümkün deðil diyorlardý felahým..
Halime aðlamak göklere düþtü
Birden bire ýsýndý her tarafým...

Bir bir iyileþmeye baþladý
Derman bilmeyen yaralarým..
Ve bir bir düzelmeye koyuldu
Bozulmuþ manzaralarým...

Acý olmaktan çýktý çoktan acýlar
Dinmezdi, dindi sancýlarým...
Silkindim yavaþ yavaþ
Kalktým dimdik kýyama
Bu defa kesin kararým!...

Söküldü azmimden
Ruhumdaki paslý kama
Korkuyla yerlere düþtü
Hesabýný mazinin bildi ki sorarým!?

Fikirlerim þaha kalktý
Güneþ görmüþ tohum gibi
Isýndýkça topraðým
Meþale kaným aktý...

Billurlaþýrken dimaðým
Ýstiklal melodileri çalmaya baþladý
Þafak sökerken, þafaðýmda
Ýlahi kasideler dudaðým...

Kahramanlýk türküleri söyler
Boynu bükük baþaklar
Daðýlýyor hicran saðanaðým...
Vazife serdengeçtilere düþtü
Artýk yere bastý ayaðým...

Zulüm uykusundan uyandým
Kýpýr kýpýr her tarafým
Heyecanýmdan ruhum tepeleme sevinçli
Gözlerim billur billur görüntü
Yanýmda çevrem, etrafým

Bitti nihayet sancýlý çöküntü
Diyemez kimse pörsümüþ, döküntü
Diriyim, kýyamete dek saðým
Gökyüzü düðünü mazisinden
Kanýma cemre düþtü
Nur ile doldu acýlý, aðýtlý sabahým.

1997 "Kanýma Cemre Düþtü" adlý kitabýmdan