Yoksun sen; hiç olmadığın kadar yoksun şimdi,
Sokaklarımın çığlıkları anlatıyor bunu bana
Ağlatıyor şarkılar, hiç ağlatmadığı kadar içimdeki kırılgan çocuğu,
Gitmeliyiz demiştin uzak bir şehire,
Hiç bilmediğimiz tanımadığımız yüzlerin arasına,
Şimdi sen içimdeki o bilmediğim diyarlara gitmişsin anladım.
Tanımadığım yüzlerin yanındasın düşlerimde.

Neler bekledi bu gökyüzü iki ayrı yürekten,
Neler umduk biz masmavi bir enginlikten.
İki kişilik bir sevdaya yetmiyormuş cümleler.
Eskitiyormuş fotoğraflar gülüşleri.
Odalarda kelimelerin arasına sıkışmış kaderi yalnızlık olan adam.

Yoksun; hep içimde olduğun kadar yoksun şimdi,
Söylenecek sözlerin yetmediği yerlere gitmişsin
Burada suskun bir çocuk bırakarak yıkıcı aşkının sonucuyla.
Seni sevdirenin ne olduğunu anlayamayan bir çocuk...
Silinme anıymış şimdi, umutsuz bir haykırışın son noktasında...
Yıkılma zamanıymış şimdi kapalı gözlerden kanayan yaşlarla...