Hamile köpeðin ölü sahibi”


(artýk
kýrýk parmaklarýmda
kör bir kemancý’nýn
besteleri ölüyor...)


I.
silik fotoðraflarýmda marþým olmuþsa
sessizlik;
suçu yok ölümün...
-keþke için çok geç-filminde baþrolü kapmýþ
gönlümün yitik düþleri...


(üstümde yýrtýk kazaðýmla)
gecenin sisli bir vaktinde,
siyah beyaz hayatýmý aldýlar evimden!
bu teþhis töreninde
gözlerim baðlý,ellerim arkada...
ve tanýdýk birileri acýlarýmý dövüyor
ve yüzümde patlýyor yumruklar
býrak sýtma titrekliðini,
býrak bu ayaklarý
gel de
bu kanlý sahneyi kokla!


II.
artýk
kýrýk parmaklarým
kör bir kýzýn
saçlarýný örüyor...


gönlümün hamile köpeði
uzun yýllardýr kanalizasyonlarý,
fareleri aþeriyor.
öðren artýk:
ben senin belgeselinde ölen melek balýðýyým...
bu yüzden
çarpa çarpa yorgun düþtü kalbim
çelik kapý yüzünde...



“_Halime bak kemancý/kemancý, baþýmýn tacý/ gitme bu gece!”