‘ Þafaktan dý sevdanýn karalýðý. Geniþ bir renk yelpazesi, her renk vardý içerisinde. O' ydu boyayan siyaha, þimdi renkler hiç olmuþ, sevdasý kapkara. Elinde bir kaç fýstýk kabuðu evinin banyosunda yere oturmuþ duvara yaslanmýþ, düþünceli, gözleri dalgýn. Yitik bir sevda içindeki, arayýp durduðu. ne iyiyle mutlu olabilir ne de kötüyle baþaçýkabilir kararsýz bir kýz Helene. Ruhu daðýlsa da her sevda da nafile, bir sevda çiçeði. Þimdi gözyaþlarý süzülürken tombul yanaklarýndan ‘gitme ‘diye de yalvaramaz yiten sevgiye. … ‘
Bir mektup yazmýþtý aþk’a içinde pembeler, çiçekler, gülmeceler olan. Bir aþýk istedi Eros’ dan, mükemmel , kusursuz ,sorunsuz olan. Yalvardý mektubunda, dualarýnda.
Eros , gözyaþlarýndan baþladý mükemmele, bir kaç damla akýttý üzerine, romantik olsun diye, yüreðinden ekledi hem yufka yürekli, hem de tutkulu bir aþýk olsun diye. Ellerine dokundu, dokunuþuyla sihirlesin diye. Dudaklarýný parmaklarýyla sývazladý, tatlý konuþsun, esprili olsun, yüzünde güller açtýrsýn diye. Ve bir damla sihirli çekicilik iksiri damlattý üzerine , çekici gelsin diye. Eros mükemmel bir aþýk yarattý ve Helene ‘ e nefesiyle gönderdi.
Helene vurulmuþtu delikanlýya. Elinde olsun istedi, onun olsun, onunla olsun, yanýnda kalsýn. Ama þunu unutmuþtu ki Eros hiçbir aþký hak etmeyene göndermez ve onu dener. Helene ‘ e de yaptý aynýsýný.Delikanlýyý seyrek görebiliyor, fazla yakýnlaþamýyordu. Helene ne kadar dayanabilecekti ve ne kadar sevebilecekti. Kýz çýldýrýyor, yýlmýyor her gün daha da çok aþýk oluyordu tutkuyla. Ve sonunda tamamýyla Helene ‘e verdi delikanlýyý.
Artýk hep beraberlerdi. Gece, gündüz aþk yapýyorlar ve mutluydular, taa ki Helene fazlasýný isteyene ve artýk mükemmelle mutlu olamayana, mükemmele kusurlar bulana kadar. Delikanlý çok mutsuz, yüreði karanlýk, acý nedir en kötüsünü tadar olmuþtu.
Eros günün birinde delikanlýyý yanýna aldý, Helene ‘i hak ettiði gibi bir baþýna býraktý. Þimdi Helene piþman, gözleri yaþlý, bütün renkler siyah ve sonsuza dek aþksýz dý.
Helene hak etti ve Helene aldý…
‘ Þafaktan dý sevdanýn karalýðý. Geniþ bir renk yelpazesi, her renk vardý içerisinde. O' ydu boyayan siyaha, þimdi renkler hiç olmuþ, sevdasý kapkara. Elinde bir kaç fýstýk kabuðu evinin banyosunda yere oturmuþ duvara yaslanmýþ, düþünceli, gözleri dalgýn. Yitik bir sevda içindeki, arayýp durduðu. ne iyiyle mutlu olabilir ne de kötüyle baþaçýkabilir kararsýz bir kýz Helene. Ruhu daðýlsa da her sevda da nafile, bir sevda çiçeði. Þimdi gözyaþlarý süzülürken tombul yanaklarýndan ‘gitme ‘diye de yalvaramaz yiten sevgiye. … ‘
Bir mektup yazmýþtý aþk’a içinde pembeler, çiçekler, gülmeceler olan. Bir aþýk istedi Eros’ dan, mükemmel , kusursuz ,sorunsuz olan. Yalvardý mektubunda, dualarýnda.
Eros , baþladý mükemmele, gözyaþýndan biraz koydu, romantik olsun diye, yüreðinden ekledi hem yufka yürekli, hem de tutkulu bir aþýk olsun diye. Ellerine dokundu, dokunuþuyla sihirlesin diye. Dudaklarýný parmaklarýyla sývazladý, tatlý konuþsun, esprili olsun, yüzünde güller açtýrsýn diye. Ve bir damla sihirli çekicilik iksiri damlattý üzerine , çekici gelsin diye. Eros mükemmel bir aþýk yarattý ve Helene ‘ e nefesiyle gönderdi.
Helene vurulmuþtu delikanlýya. Elinde olsun istedi, onun olsun, onunla olsun, yanýnda kalsýn. Ama þunu unutmuþtu ki Eros hiçbir aþký hak etmeyene göndermez ve onu dener. Helene ‘ e de yaptý aynýsýný.Delikanlýyý seyrek görebiliyor, fazla yakýnlaþamýyordu. Helene ne kadar dayanabilecekti ve ne kadar sevebilecekti. Kýz çýldýrýyor, yýlmýyor her gün daha da çok aþýk oluyordu tutkuyla. Ve sonunda tamamýyla Helene ‘e verdi delikanlýyý.
Artýk hep beraberlerdi. Gece, gündüz aþk yapýyorlar ve mutluydular, taa ki Helene fazlasýný isteyene ve artýk mükemmelle mutlu olamayana, mükemmele kusurlar bulana kadar. Delikanlý çok mutsuz, yüreði karanlýk, acý nedir en kötüsünü tadar olmuþtu.
Eros günün birinde delikanlýyý yanýna aldý, Helene ‘i hak ettiði gibi bir baþýna býraktý. Þimdi Helene piþman, gözleri yaþlý, bütün renkler siyah ve sonsuza dek aþksýz dý.
'Helene hak etti ve Helene aldý…'Eros böyle yazdý , hak etmeyene.....