Her yilin sonunda gelecek yil icin bir dilek tutarim; bu dilek kah gecmis yilin eksiklikleridir "yasamayi hakettigimi" dusundugum ama yasayamadigim, kah "yasamayi haketmedigimi" dusundugum bir olayin kar tanesinin yere dustugu an yitip gittigi gibi yeni yilada yitip gitmesidir. Bu yilda boyle oldu bebegimle gecirdigim ilk yil; uzaktan bir daga baktiginda ne kadar kolay, yanina vardiginda ne kadar zor ve zirveye ciktiginda anlatacak kelime bulamamakti gecen yil. Dagin yanindayken tutmustum dilegimi, her seyin monoton gittigi, yagmurlarin dinmedigi, gonlumun gecesinin bitmedigi gunlerdi. "Hayatimda oyle bir degisiklik olsun ki hersey ama hersey kokten degissin" Iskambil kagitlarinda, kahve fincanlarinda tekrarladim, kuslarla haber gonderdim tanidik tanimadik herkese. Cok gecmedi yilin ikinci ayi Abu Dhabi'den bir kus kanadinda haber... Simsegin cakmasi kadar hizli, yaz yagmuru kadar kisa; ben ve cocugum yilin dorduncu ayi ugurladik babamizi. Besinci ayi biz ugurlandik demir kusun kanadinda. Dilegim olmustu hersey ama hersey degismisti hayatimizda; evim, esyalarim, manzaram... Iskambillere, fallara, kuslara binlerce tesekkur ederken yalnizlik senfonisi basladi yilin tam ortasinda.
Yalnizligin tarifi var midir? Kimine gore onca insan arasindadir yalnizlik, dost sesisinin uzaklarda kalmasidir, issiz ada degildir sadece, dilini anlamadigin bir ulkede yasamaktir. Hayatinin her doneminde damarlarindadir yalnizlik. Her seferinde "tamam simdi bitti dersin" ama biten yalnizlik yeni bir yalnizliga gebedir. Yeni dogmussundur yalniz kalmaman icin kardes gelmistir, tekrar yalnizlik senfonisi baslar bu sefer de okul girmistir devreye, lise yillarinda ilk askin acisiyla tekrar karsilasmissindir o bilindik duyguyla.
Iste biten koca bir yilin birkac cumleyle ozeti; "Umit, Heyecan ve Yalnizlik" Gozum hala kuslarin kanadinda bu sefer dilek degil selam gonderiyorum uzaklara.