Adamın biri bir gün, adamın biri bir gül bulmuş,sokağın birinde.Açmammış bir gonca.Önce bakıvermiş sağa sola,kimse yokmuş.Alıvermiş, sonrada bir düşünce alıvermiş adamı…Bir gül ne işe yarar ki demiş.Karıma versem? Karım yok ki.Sevgilime versem? Sevgilimde yok. Ya bir erkek arkadaşıma versem o da olmaz.Bir gül ne işe yararki? Hem sonra,sıradan bir ot parçası, insanlar şu şeye neden bu kadar önem verir ki sanki demiş kendi kendine.Yani şu romantik aşk müzikleri onlar zırıltıdan başka nedir ki. ‘‘Otuz yaşındayım,bir evim,bir işim var borçları yeni kapadım,tamam işte;başka şeye ne hacet’’ Yani şimdi bir kadına yıldızların ne kadar güzel olduğunu anlatsam,güzel kokan çeklerden bahis etsem, ne kazandırır ki bana,demiş kendi kendine.
Adamın biri,bir gülmüş,gülü yere atmış,yürümüş.