Dünyaya geldiğinden, dünyada bulunduğundan, dünyadan gideceğinden hoşnut olan bir kimse görmedim. -Namık Kemal |
|
||||||||||
|
Ahmet, arkadaş ortamlarını değiştirme çabasındaydı, Fakat ben onun başka ortamlara takılmasını istemiyordum çünkü bazı ortamlar bulunduğumuz semtte adamı ipe götürüyordu. Ahmetle aynı yönlerimiz vardı. Arkadaş olmamızın en önemli etkiside ortak yönlerimizin, düşüncelerimizin bir olmasıydı. Ahmet'e neler söylediysem, neler yaptıysam anlatamadım durumunun kötü olduğunu anlatmaya kalkıştığım zaman, -Sanane be Sen benim Anam mısın Yoksa Babam mı , deyişleri her defasında yıkıyordu beni. Benim en olumlu yapacağım şey aslında Ahmet'i gittiği yoldan döndürmekti ama yapamadım. Bir korkak gibi onunla yollarımı ayırdım. Aslında bunu yapmamalıydım, en iyi arkadaşımın kötü gününde yanında olmam en iyisiydi fakat yapamadım. Ahmet'i derin bir boşluğa ittiğimi farkettiğimde iş işten çoktan geçmişti. En iyi arkadaşım sigaradan nefret eden Ahmet şimdilerde Esrar içmeye başlamıştı. Kurduğumuz hayaller hep Büyük bir İş Adamı olmaktı, kendi Ayaklarımızın üstünde durmaktı fakat Ahmet kendi ayakları üzerinde durabilme yolunun hırsızlık yapmak olduğunu benimsemişti. Aslında Ahmetin hiç öyle bir insan olacak bir kalbi yoktu devamlı yardım etmeyi seven Başkalarına iyiyi öğreten Hatta beni bu güzel yola götürende Ahmet'ti. Yanlış Arkadaşlık Ahmet'i resmen bir caniye çevirmişti. Artık onun için hayatın bir anlamı yoktu. Birgün her şeyin sona ereceğinin farkında değildi. Esrar içtiği bir günün akşamında yolda yürüyen bir çift gördü Tabi kafası bi Dünya, Ahmet Nasıl yürüdüğünün farkında bile değildi. Yanlışlıklada olsa yolda yürüyen adamın karısına çarmıştı. Ahmet Özür diliyeceği yere kadına, Önüne baksana Körmüsün nesin, demesi kadının kocasını çıldırttı. Adam Ahmet'e vuracakken Ahmet, O anda cebinden çıkarttığı çakıyı Adamın Kalbine sapladı. Ahmet'i Birden Bir korku sarmıştı olayın etkisiyle başından aşağıya buz gibi su dökülmüş gibi oldu kendine geldi Kocasına sarılarak ağlayan Kadın Dayanamayıp Ahmet'e saldırmaya Başladı, Cani bunu nasıl yaparsın insanlıkmı bu senin yaptığın diyerek Ahmet'in suratını tırmıklıyordu. Ahmet Canının yanmasıyla kadının karnınada bir bıçak sapladı Kadın Acılar içinde yere yığılırken Ahmetin Dünyası başına bir kez daha yıkıldı Kadının karnının şiş olduğunu gördü. Kadın hamileydi. Ahmet o anda ne yapacağını şaşırmış bir durumda yaşadığı vicdan azabıyla kendi kalbinede sapladı bıçağı . Bir anlık öfkeyle dört kişinin yaşamına son verdi. Doğacak olan çocuk salıncakta sallanacaktı, uçurtmalar uçuracaktı belkide, ama olmadı bir anlık öfke her şeyi mahvetti...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Murat Çengel, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |