O......
Olmuycak bir düþün mimarisidir aslýnda. Benim fiziki burda, beyinsel yok olduðum döneme rast gelmesi sadece mükenmel bir raslantý. Sen hiç ateþböceði gördün mü? sorularýnýn dönüp dolaþtýðý zamanlar ama ben daha henüz kaz hikayesini duymamýþým. Ýlk öpücük manzaralarý ancak ama ancak film sahnelerinde canlanýyor benim için. Aþk kelimesi çok yabancý geliyor, sözlük anlamýný bulmaya çalýþýyorum. Nedir ne deðildir boyutunda bocalama üzerine hatalý anlamlar çýkarýyorum yaþamýmýn bu noktasýnda. Tamamen hayatýmýn devam sürecinde hep en büyük eksiklikle yüzleþmek zorunda kalýyorum, çözüm üretemiyorum. Derken masal içine peri kýzý anlýk giriþ yapar. Aynen en gerekli dakikalarýmda yardýmýma koþuyor fakat ben "help" demeden. Ýþte o an koza, ipek, kelebek manalarý beynimde özgürlüðe kavuþuyor. Öðreniyorum ve ne kadar deðerli olduðunu anlýyorum. O....artýk devreye giriyor "deðiþmeyen tek þey deðiþimdir" diyerek. Mecburi baþkalaþýmlar altýnda seviyorum. Eðitim-öðretim ona ait, müfredat kendisinin sözleri adeta öðretmen edasýnda, öðretmenim. Sorunlarýma anne ruhu ile yakýnlaþmasý, dertlerimde beni rahatlatmasý ayrýca artýlarý. Detayýnda saygýsý, sevgisi bir bütün oluþturduk belki, hayata "ipek" si dokunabiliyorum.

Çünkü onsuzluk olabilecek en kötü olumsuzluktur.