yanık kokulu hayallerin
hüzün dokulu bakışlarında büyüdü deli dolu yürek
ak sakallı dedenin dudaklarından
dökülmedi düşlerim gerçeğe
soğuk dalgaların arasında kulaç attı çocukluk
ilk yazdan kalma bir şarkıda
vurgun yemiş yengisi yalnızlığın
nerede ellerimde kanayan yüreğime konan minik öpücüğü
…sevginin

kör bir kuşun uçuşu
bitince nereye konar bilinmez
al bir türkünün
sızlayan son sözünde sevda
rıhtıma yanaşan gemilerden hangisi yanmış
ki yolcusu sessiz
aşk hangi kapının ardında bekler
sesin ulaşmaz çığlık çığlığa

yaralı bir yüreğin ardına saplandı
kör bıçak
aslolan
azaltmakken acıyı yangınlarda
sevişmelerimin günahı yazdı sevaplarımı
bir kalemde
isimsiz sığınaklarda kayboldum
yokum
nihavent esintilerin rapsodisinde
raks ediyor İspanyol zenne

kıyılarımı yalayıp geçen
hırçın saatlerin koşulsuz olasılıklarıyla
ayrıntılarıma saklanan her şeytana
yaptığım kurlar boşa da çıksa
ruhumu satın da alsa
/bırak üç kuruşa/
aşk natürel bir dokunuşu çılgınlığın
…çıldırdım!