ASKERİMM,
     Ne desem, nasıl başlasam bilmiyorum. O kadar çok şey var ki seninle yaşanacak. Henüz paylaşamadığımız o kadar çok şey var ki hayata dair. Beraber yaşadığımız bir saniyenin bile öyle çok anlamı var ki benim için. Tek bir göz göze gelmemizin bile bir sızısı var bende. Benim bencillik yaptığım, paylaşamadığım tek şey sensin, sana duyduğum sevgim, vazgeçilmezliğin. Bir düşünsene seni benden başka kim bu kadar çok sevebilir? Koskoca dört yıl. Kim bilir neler yaşadık bu dört yılda. Ama yinede biliyorum daha önümüzde beraber yaşayacağımız koskoca bir ömür var. Eğer Allah kısmet ederse. Her ne kadar ayrılık kaderimizse de...
     Aslında biliyor musun? Tahmin ettiğinden de çok seviyorum seni. Bir bilsen sana olan sevgimin büyüklüğünü, sevgimin sınırlarını zorlayışımı ve bu sınırlara gelemeyişimin öyküsünü. Bir görebilsen benim gözlerimle kendini, eminim kıskanacaksındır bendeki seni. Ama yok! Bilmez sevgililer sevilmenin eşsizliğini... Ondan böyle bol keseden sevgiyi tüketişleri... Korkuyorum. Hep çok değer verdiğim için aldatıldım. Ben; hiç şımarmayan, değişmeyen, yozlaşmayan, uçup gitmeyen, tükenmeyen sevgi istiyorum. Sevebilir misin beni hiç bitmemecesine? Kanıtlayabilir misin ‘’ Sen başkasın’’ sözünü herkese? Çok şey istemiyorum senden; Dürüst ol, değer ver ve sev yeter. Hayatında ne kadar değerli olduğunu bana ve bize çekemeyenlere göster. Bu sahiplenmeye ve ilgiye çok ihtiyacım var. Dargın bile olsak aynı havayı soluyalım, gurur denen şeyi sözlüklerden çıkartalım. Çünkü biliyorum ki; Aramızdaki sorun her ne olursa olsun elimden sımsıkı tuttuğunda, senin o mahzun sıcaklığını hissettiğimde, başımı omzuna yasladığımda ya da bana ‘’Seni Seviyorum’’ dediğinde her şeyin geçeceğini...
     Biliyor musun Aşkısı, hep yanımda ol istiyorum. Öyle bunaldım ki yalnızlıktan. Bıktım seni hep sensiz yaşamaktan. Gözlerim seni aradıkça yok oluyorsun ve ben seni istedikçe kaybediyorum. Keşke zaman çabucak geçse de kavuşabilsek seninle, ya da hiç geçmese... Çünkü bundan bir hafta sonra benden çok uzaklarda olacaksın. Kendi gözlerimden bile kıskandığım biricik sevgilim benden kilometrelerce uzak yaban ellere, sonsuz bilinmeze, gidecek vatan borcunu ödemeye... Yanımdayken doyamadığım, çoğu zaman kıymetini bilemediğim, aslında kötü olan bir tek kelime söyleye kıyamadığım sevgilimi hayatın zorlu mücadelesinde tek başına bırakacağım. İkimiz de çok iyi biliyoruz ki; Çekmek zorundayız bu dertleri ve sabretmeliyiz, her ne kadar dayanılmaz olsa da katlanmalıyız hasrete. Çünkü şimdi en güzel yerindeyken vazgeçmek ve karamsar olmak yakışmaz bize...
     Kendimi yalnız hissettiğimde yanımda olamasan da, sana seslendiğimde sesimi duymasan da, seni hiç ümidimi kaybetmeden bekleyeceğime emin olabilirsin Bir tanem, seni bıraktığım gibi bulamasam da... Belki de böylesi en iyisidir. Çünkü Ayrılıklar küçük sevgileri yok eder, büyük sevgileri ise kuvvetlendirir. Tıpkı, rüzgârın mumu söndürüp ateşi körüklediği gibi Bizim aşkımızı körüklediğinden şüphem yok, olmayacak ta. Ne de olsa yemin ettik aşkımızın üstüne. Ama yinede yüreğimin yarısını seninle göndereceğim. Ayrıca, seni ve sana kavuşacağım günü bekleyeceğim. Umarım sen de tıpkı benim gibi hiç umudunu yitirmeden kavuşma günümüzü beklersin. Hasret ateşine rağmen yüreğini ferah tut. Çok uzaklarda bir yerlerde seni bekleyen ve çok seven birinin olduğunu unutma. Kendine dikkat et ve şapkadan başka bir şeyi takma kafana oldu mu ASKER’İM? Güle, güle. Görüşmek dileğiyle...
CEMREN