derman olmayan ve hiçbir zaman da olamayacak radyo frekansları...
          seni özlemek bile güzel. ne de iyi etmişim tanımakla seni! uzaklarda bir yerlerde olup beni düşündüğünü bilmek... garip bi haz bu, ama verdiğin acı bile güzel. senden gelen herşey gibi.
beni hiç unutamayacaksın biliyorum. ben ısrarla unutmanı isteyeceğim, fakat sen unutamayacaksın. bense ömrüm boyunca bir yara olarak taşıyacağım seni. gittiğim her yere... yüreğimde bir yerlerde... her adımımda, yazdığım her satırda senden birşeyler olacak. yani ben, biraz da sen olacağım. yıllar sonra bile seni de katacağım çayıma. bundan böyle aldıkların ve verdiklerinle yaşıyor olacağım.
          tanıştığım her yeni insana seni anlatacağım. birkaç güzel laf söyleyeceğim hakkında. ve elbette gözyaşı dökeceğim. belki yıllar yılı çizgiler olarak yaşayacaksın aynadaki aksimde. yani sen, yaşayacaksın benle. hiç terketmeyeceksin beni. benim seni terkettiğim gibi.
          şimdi yazsam da seni sayflar dolsu, hiç tükenmeyecek gıyabında söyleyeceklerim. sen durağımdan gelip geçen bir tren olmadın. ve sen bunu hiç anlamayacaksın.
          unuttum gitti, yelken açtım yabancılara sanıyorsun. sen hala hiçbir gerçeği bilmiyorsun, istediğie inanıyorsun.
          çok sonra, yayımlanan bir kitabımı okurken silüetini canlandıracaksn kafanda. çünkü seni anlatacağım yazdıklarımda. yaşadıklarımız ya da yaşayamaıklarımız olacak. belki o zaman anlayacaksın bende bıraktğın izleri.
          umursamasan da sarılacaksın başkalarına. elbet koymaya çalışacksın yerime birilerini. batmamak için çablayacaksın. ama ben bunu bil yapamayacağım. öyle güçsüzüm ki, oturduğum yerden sevgi dileneceğim. kimseni beni senin kadar sevmeyeceğini bile bile hem de!
          sen bilmesen de, sayfalar dolusu, herşey sana yazıldı bu defterde !