Görünen köyün kılavuzu

Her birimiz ayrı ayrı,
Geçirmişiz entarisini suretimize,
Dikiş tutmaz,solgun, yamalı hayatın.

Kendi yolumuzda emekleyemezken,
Yoldaş bulmuşuz uzun mesafe koşularına.
Hafızalarımız dilimize hükmedemezken,
Edebiyat-sanat, hayat-memat ahkam kesmişiz.

Sen sahnelerdeki saray soytarısı!
Sen gecelerin filozofi siması!
Ya sen adımları kaldırım ölçüm cihazı!
Nerenizden yaparsınız sevda duası?
Yaşamın ortasında abide misiniz?
Neden koştunuz anasını bellediğinizin peşinden?
Kendinize olan sonsuz güveninizle,
Kaç garibanın canını yaktınız söylesenize?
Hani delikanlı! İdiniz,
Saygıdan da bahseden sizdiniz,
En son ne zaman kendinize karşı dürüst oldunuz,
Gerçekleri gizleyip kelimeleri yuvarlayıp durdunuz,
Maskeler takınarak sözde gururunuzu korudunuz.
Sürüklendiniz oysa sürülerin peşinden,
Sürgülediniz yüreğinizi korkularınızın içine,
Düşünmeden ne geçeceğini elinize,
Hayatın matematiğini kavradı kıvrak zekanız.
Şöyle bir içtenlikle açılmadınız,
Açılıp da bohça gibi saçılmadınız.
Bir bardak suya uzanırken eliniz,
Su gibi ömrünüz olur sandınız.
Yanıldınız ..
Şimdi bana birer birer cevap veriniz
Görünen köye kılavuzluk mu yapacaksınız?
Yoksa ....?