'' kapılar dikiliyor karşıma''
yavaş yavaş hızlanan soluğumun sesi aksediyor yükselerek . Ağır ağır gözlerimi taşıyorum yukarıdaki sallanan florasanın cızırdayan sesiyle.Ağustos ortasında uykumdan uyandıran sinekle aynı familyadan bunlar. Anlaşmışlar aralarında... bu gece mit gecesi! kimse anlamasın aralarındaki pek gizli antlaşmayı . Birşeyler var. Gerçek ve diyetini istiyor . Yetmezmiş gibi yap-boz olmuş bilinç. Anlayamıyorum ,varlığı aşikar, her köşesi bana göre biçilmiş bir plan....tek eksik nokta anlaşıldığında çorap söküğü gibi, bir bir anlaşılır olacak, daha sonra çanlar benim için çalacak. Çözünecek bilinç... ama daha aşılacak yollar var...


''kapılar açıyorum''
Önümde ilk kapı .Haşmeti, yaldızlı işlemeleriyle gözümü alsın, oyalasın .... İtina ile seçilmiş , kocaman bir ejderha dolanıyor işlemelerinde.
Hissediyorum ateş gibi yanıyor gözlerim ve yine hissediyorum hissederse beni can bulacak ejderha... gözlerimi kaçırıyorum .Vakit kaybetmeden itiyorum demirden kapıyı. Kolu dağılıyor, kumdan .''er-geç açılacak'' dediğinde iç sesim, yukarıya doğru bir hamleyle kaldırılıyor dev kapı.


''çözümsüz bir labirant akibeti''
Ellerim terlemiş .Çok üşüyorum.Belirsizlik midemi yakıyor, soluklandığım yerde çöküp oturuyorum. Bir an ıslıklanıyor bilinç ve hafızasız , çıplak doğruluyorum. Elbiselerim de yok .Bunu farketmem ejderhalı kapını altından yayılan meltemsi havayı hissetmemi sağlıyor. Tüm vücudum ürperiyor, topluyorum nihayetinde kendimi.
önümde bir kapı daha var .