Neyin karanlıgında kaldım ben. Gitmek istediğim o özlem duydugum yer neresi? Uzaklar mı yoksa uzaklar sandığım kayboluşlar mı?
Hayatı yaşamadan yok olmak... Ne kadar da zor herşey; ama nedense kaçıp gitmek kolay gelir kimine!! Düşünüyorumda kaçıp gitmek bu kadar kolaysa yani herseyi arkamda bırakabileceksem neden herşeyi hayatımdan çıkarıp atamıyorum "kaçmadan". Yapamıyor muyum? Peki o zaman bu kaçışlar beni nerelere sürükleyecek? Yani hayatımda sadece mekan değişikliği mi mutluluğu sağlayacak???
Çok kolaydır diyenlere lafım.. Ne kolaydır biliyor musunuz? Acı çekmek. Yaptığımız en kolay şeydir bu. Mutlu gibi görünürken, annemize sarlırken; hatta sevdiğimiz insanın içinde kaybolurken acı cekeriz. Anlamayız nedenini ama sadece bundan haz duymaya çalışırız. Yetinmeyi bilemeyiz. Keşke yanımda olsun derken bir an geliyor bununla yetinemiyor, sarılmak, öpmek istiyoruz, yani hep daha fazlasını... Çok tuhaf değil mi? Hayır hayır nedenini bilince hiçte öyle değil. Neden mi? Çünkü hepimiz birer İNSANOĞLUYUZ. Yetinmeyi bilmeyen...