Gurbet mi burası yoksa sıla mı? Bir çift göz uğruna derviş oldu gönül gelir ardın sıra. Kara sevdamı gördükçe toprak bana hazırlar kendini. Ölüm sırıtır karşımda. Der; bu aşk fazla yaşatmaz seni. Bir tufan ki aşk aşklığından utanır, Leyla Leylalığından...
Ömrümü tam on ikiden vurdu yüreğimin celladı bakışın. Bütün sevgilerden ağırdı kalbimdeki yükün. Dünyevilik ne varsa fani dünyada sana ertelendi. Vazgeçilmezim oldun. Sevdaya dair soyut somut bütün kavramların birleşme noktası senden geçiyordu. Ben sende arıyordum hayatı. Nerdeysen yerim orasıydı. Sensizlik koskoca bir hiçlikti. Hiçlik herşey oluyordu yanında. Varlığım varlığınla orantılı değer buluyordu.
Boş boş bakıyorum etrafa. Hayat... Hayat nedir? Sen yokken seni düşünüp umutlanmaktı hayat. Penceremde saatlerce seni beklemekti. Fani dünyada bana biçilen süreyi seninle paylaşmaktı. Gözlerinden okyanuslara açılmaktı hayat. Hayat teninin kokusuydu. Hayat sendin...
Misafirlik süresi birbirinden farklı uzay boşluna atılmış sayısız insandan biri olmaktan öteydin ben de. Evren senin üzerine kurulmuştu. Varoluş amacı aşktı insanın. Senin adın aşktı.
Şimdi sen yüreğim elinde git diyorsun bensizliğe. Hasretle kavrulmuş akşamlara emanet ediyorsun canımı. Dokunsan ağlayacak yürek, kanadı kırık bir kuş gibi çırpınır durur, uçamaz bir adım uzağına. Kelimeler kifayetsiz kalır, tasviri yok hislerimin. Seni sevmek başlı başına iki kişilik yaşamak. Kendinden geçer senden geçemez bu yürek. Gitme... Gidişin vurgunudur ömrümün, içimin yangınıdır. Gidişin ölümümdür... Nereye istersen sürükle ürkek bedenimi. Yeter ki gitme sevdiceğim...