Her sabah görüyorum onu, aynı yerde kumsala uzanmış başı denize dönük, elini denize dokundurup oynuyordu.

-Günaydın canım
-Günaydın
-Denizi çok mu seviyorsun?
-Sevmeye çalışıyorum
-Nasıl yani, korkuyor musun yoksa?
-Hayır, kızgınım
-Neden, anlatmak ister misin?

Uzunca bir sessizlik yaşadık.
-Kaç yaşındasın?
-Dokuz
-Hmm
- Sorularımla sıkıyorsam susabilirim

Bir saat kadar yüzdüm, malum sabah sporu ve havlumu aldım.

-Hoşça kal küçüğüm
-Şey,
-Evet
-Benim Babam boğuldu
-Başın sağ olsun
-Sağol
-Hadi gel konuşalım biraz, birer de sıcak adaçayı içelim ne dersin?
-Peki
-Denizle bu yüzden aran iyi değil anladığım.
-Evet, arkadaşlarımda alay ediyor yüzmüyorum diye.
-Seni öpebilir miyim?
-Hıhı
-Ben Figen, senin adın ne?
-Turan
-Memnun oldum Turan
-Biliyor musun ben de İstanbul’dan ve Cerrahpaşa‘dan nefret ediyorum
-Neden?
-Annemi kaybettim ben de
-Hasta mıydı?
-Hıhı
-Ama yaşamak zorundayım yine de İstanbul’da
-Turan, ben her sabah denize iniyorum, ister misin sana yüzme öğreteyim?
-İsterim
-Hadi ben gidiyorum şimdi , yarın görüşürüz
-Görüşürüz

Kim bilir neler geçiyor o küçücük yüreğinden ne fırtınalar kopuyor içerisinde.yarın için sözleştik turanla , bakalım hikayemiz nereye yol alacak.

05/Temmuz/2006
Avşa günlüğünden