tutuşan sözcüklerin ihanetine sığındı insan
al bir yazma verdiler eline
gözü yaşlı gidenin

nakavt olmuş son savaşçının
son kalesinde kanayan yaralar
rujunu eline alan fahişede
şehvetin ilk doğumu

ısınıyor buzdan epopeler güneşin bağrında
yakala her geçen yitmişliği
yüreğine yaz hınçla…kanat

at bütün kadehleri
yalnızlığının kırmızı şarabını
acıyla yudumladığın

zerk et ihaneti
…öfkeyi
…pisliği
derinin altına

aç küçük kutusunu Pandora’nın
rollerine giydirilmiş tınılarında serseriliğin
revan ol yollara…düş

ortasına koyduğun taş yüreğinin
sıkıntılı saatlerin inleyişi yüzünde
labirentin çıkmazında bekleyen
kaskatı nesne
lacivert inleyişin duyulmayan serzenişi
mora akan akşamlarda

süzüldükçe ruhunu taşıran saf sözler
ve La Fortuna’da haykıran seslerin
çaresiz direnişi

ıstakoz kollu şiirlerde söndürülemeyen ışık
…yitmez denilen ne çok şey yitti

kim kırabilir kalemi
kim susturabilir sözleri
silinir mi sevginin gücü
tanrı yazar olmalı

01/03. 07.2006