GÜLE HASRET…
Ey gül! Sen bahar yağmuruna karışan,
Bize diriliş şarabı olan…korkma!
Güneş yakmaz, ay büyüleyemez artık bizi…
Kar kıyamet kopsa da bu şehirde,
Ölmez adam can vermeden…
Bilirsin ya!
Sen gönüllerde açan bir yarasın, her dokunuşta kanayan kutlu bir emanet…
Yürekte taşınan paslı bir hançer, gözyaşlarıyla arınan şehidimden ölüme son davet…
Sen alnı öpülesi topraktan…
Özgürlük gemisini hasrete tutsak bırakan…
Sancak sancak dalgalanan bayrağımın ilahi türküsü…
Sen olmazsan sanki hiç doğmayacak güneş,
Yaşamayacak kırmızı hem onurlu hem de çilekeş…
Düşünsene yüreklere hitap eden ilahi kuvvet!
Asrın çilekeşinin toprağın altında ki hicranını…
Unuttun mu; mabedim önce Allah’a sonra sana emanet.