Þehrin ortasýnda sarý badanalý bir ev,
Pencereleri özgürlük mavisi,
Ýki uzun apartman arasýnda
Kalmýþ iki kat.
Kaldýrýmda kapýnýn önünde iki gül,
Güller arasýnda demirli pencere,
Oturuyor önünde yaþlý bir teyze,
Elleri üstünde damarlarý mor mor,
Yüzünde sayfalar dolusu aný misali çizgi çizgi,
Yaþama bakýyor, saçlarý daðýnýk, pamuksu,
Yoldan geçen genç bir kýz,
Týpký gençliði gibi,
Titrek titrek, seslendi aþaðýlara ;
“ Yaþlýlýk kýzým, yaþ dayandý seksene,
Baþým dönüyor, ayaðým titrek,
Zaman gelse de gitsek…”
Mehmet amca, o da sekseninde,
Çýktý kapýdan, çizgili pijama ve kara bastonuyla,
Elinde para,
Haydi bakkala,
Koltuk altýnda aldý iki ekmek,
O da yürüyor seksek.
Teyzem kayboldu pencereden,
Kuþ misali,
Belli ki beyine açacak kapýsýný,
Týpký yüreði gibi.
Bir gün çýnar devrilir,
Anýlar kalýr buldozer altýnda dümdüz,
Mirasçýlar yýkar sarý evi,
Uzanýverir bir uzun apartman,
Apartmanlarda bir gün olacak gökdelen,
Gökdelenlerde yok olacak sarý ev misali,
Yaþam dediðin kýsýr döngü deðil mi?

Ertuðrul ERDOÐAN
2002 - Bursa