Korkmadım hiç bişeyden yalandan korktuğun kadar.İnsanlar neden yalan söylerler ki….Bence iki nedenden dolayı yalan söylerler.Birincisi; eğer karşısındaki kişiden korkuyor ve onun kendine zarar vereceğinden çekiniyorsa,ikincisi; karşısındaki insanı seviyor ona doğruyu söylediğinde onu kaybedeceğini düşünüyorsa…….
Pembe yalanlar vardır denilir zararsızdır zannedilir. Yalanın pembesi sarısı var mıdır ki…?Yoktur elbette, yalan yalandır işte iyisi kötüsü var mı bunun.İyi o zaman herkes pembe yalanların arkasına saklansın.İnsanları yalan söylemeye iten belki de içinde bulunduğu durumdur.Ayrıca bir yalanın ömür boyu süreceğini de hiç sanmıyorum.Sonuçta yalan arkasından başka bir yalanı getirmez mi?Dünyada zaten yalan almış yürümüş…. Her şey yalan üstüne kurulmuş….. Her şey yalana zincire vurulmuş…. Söylersin doğruyu etmez ki beş kuruş……Uy dünyaya sende yalan konuş…..İşte böyle….
İnsanlar üzülmesin diye gerçekler yerine yalanları söylemek, karşındaki insan doğruyu öğrendiğinde daha büyük hayal kırıklığı doğurmaz mı? İyide kimse yalan söylemiyor mu? Yalan söyleyen yoktur diye düşünenler de aslında yalan söylüyorlar.. Yalan söyleyebilmek insanına da bağlıdır tabii..Hem söyleyene hem de söylenene. Dil ne kadar yalan söylese de gözler asla yalan söylemezler anlamasını bilene… Sende beceremiyorsun yalan söylemeyi. Dilin her ne kadar ’’evet öyle’’ dese de gözlerin ’’hayır öyle değil’’ diyor. Neden, neden bitanem yalan söyleme ihtiyacı duyuyorsun ki… Sen ne dersen de benim seninle ilgili her şeyi hissettiğimi neden unutuyorsun. Senin yaşadıklarını yaşadığımı, seninle ağlayıp, seninle güldüğümü bilmiyor musun… Ben sana hiç yalan söylemedim, söylemem de…Çünkü sen benim için farklısın, değerlisin,vazgeçilmezsin…Bana yalan söylemen için hiçbir sebep göremiyorum. Dediğim gibi insanlar ya zarar göreceklerinden yada kaybedeceklerinden korktukları için yalan söylerler…Umarım sana zarar vereceğimi düşünmüyorsundur. Doğruyu söylediğinde beni kıracağını yada kaybedeceğini mi düşünüyorsun.Korkma canözüm sen beni hiçbir zaman kaybetmiyeceksin…. Son nefesime kadar senin yanında olacağım ben, tabii sen istersen..Zaten senin bana bişi söylemene gerek yok ki…Ben her şeyi biliyorum hissediyorum,sen de bunu biliyorsun…Şu şöylemi diye sorduğumda sana, sen ’’evet öyle’’ derken gözlerin ’’sakın inanma öyle değil…Seni kırmamak için öyle söylüyor’’ diyor..Eğer bişeyler söyleyeceksen yalan olmasın emi…
Haa şunu da söyleyim .. Kırıldım mı? sana. Asla sana kırılmak mı sence mümkün mü bu? Sen her şeyinle kabulsün, iyinle kötünle, doğrunla yanlışınla, gerçeğinle yalanınla kabulsün… Biliyorsun benim ilkemi ’’Ya hep ya hiç ’’.O nedenle sen rahat ol..Çünkü sen bende hepsin, hep kalacaksın. Nereye gidersen git nerde olursan ol sen bende hep olacaksın. Asla hiç olmayacaksın. Sen istesen de hiç olmayacaksın. İçime, yüreğime öyle bir işledin ki ordan söküp atmak hiç de kolay değil.Buna izin vereceğimi mi sanıyorsun. Sana can dedim canözüm dedim ben. Bunu hiç kimse anlayamaz,seni ne kadar sevdiğimi kimse bilemez. Bilmesinler de istemem sen bil yeter.Bir gün gelecek sevgimin gücünü sende anlayacaksın…..
Dudaklar susmayınca yalanlar bitmezmiş bitanem .Varsın bitmesin senden olsun da nolursa olsun,ben her şeye razıyım.. Senden gelen her şey kabulüm..Ama her şeyi bildiğimi unutma, başkalarına oyna ama bana asla …… Çünkü oynamayı beceremiyorsun cansuyum…….