Basitlikten kastım “ucuz” olmak değil… Yalın olmak…

Basitlik, maalesef, hiçlik toplumumuzda…
Oysa…
Basit olmayı becerebilmek başlı başına bir mesele, her ne kadar önemsenmiyorsa bile… Hatta, hafifsenme nedeniniz olsa bile.

Basit olmak, olabilmek demek, karmaşaları yaşamış olmak, karmaşaları çözmüş olmak demektir. Dingin bir kişi basit olabilir ancak!

Güçlü bir kişilik gerektirir basitlik.

Güçlü kişiliğin yanında hoşgörü… Hoşgörüsüz güçlü kişilik vakur durur çünkü yaşamda. Dominantdır…

Bilmeyi gerektirir basitlik.
Bildiğini öğretmeyi… Öğretmek için emek gerek, gerçekten öğretmek için egolardan sıyrılmak gerek. Egosu yüksek bir kişi, öğretir gibi dursa da, dikkat edin, hep karmaşıktır söyledikleri… Kendi bile farkında değildir belki, ama, paylaşmak istemez bildiklerini. Korkar!

Öğretmek için basite indirgemek gerek, basite indirgemek için bilmek, gerçekten öğretmeyi istemek için de yürek gerek!...

Hafif kalır, maalesef basit insan, toplumsal standartlarımızda, bilir zaten bunu da, ama eksik değildir gülümsemesi dudaklarında…Işıltılar danseder gözlerinde, standartlara inat!...