Tanrı beni yarattı ellerimde kan çanağından bir tas ben ölüm topraklarında yürürken arkamdan gelen rüzgarlar beni daha fazla itiyor kabusa. attığım her adımda bir mayına basıyorum ve her mayında seni yaşıyorum .. burası kara topraklar ülkesi...arkanda sadece karalık bırakıyorsun. Ve orada sen yoksun... aşk yok. Gökyüzü simsiyah. Her taraf ölü kokuyor. O mavi yi özler oluyorsun gibi gelir ama sen kararını vermişsindir. Sen o topraklarda yürüyecek sin...her adımında ölümün çıtırtısı gelir kulaklarına ...bu benim kabusum isteyerek ve bilerek görüyorum. Ne aradığımı aslında ben de bilmiyorum sadece merak belki de korku ,,yaşamak korkusu .. belki de ölüm daha cazip geliyor...
Etrafımda dönen yapraklar var rüzgar daha da hızlanıyorum sanırım sınıra yaklaşıyorum..yeni bir dünyamı yoksa dünyasızlık mı şimşekler çakmaya yağmurlar yağmaya başladı...ama korku yok .. bu senin sonun..çal artık kapıyı ve gir artık içeri....