Çok köyü durumdayım. Bedenimi ruhumdan ayırmak istiyorum. hep karalık köşelerde yalnız başıma ağlıyorum. ne yapacağımı bilmiyorum. Her yer o kadar puslu ki göremiyorum hiçbir şeyi. Ve bir o kadar da soğuk çok üşüyorum çok yalnızım. sanki bir şey gelecek beni bedenimden ayıracakmış düşüncesi var . kulaklarımda ürkütücü bir ses ama hoş bir eda sı var . kendimi sırılsıklam buluyorum ellerim yavaştan donuyor bir mum ateşini görebiliyorum. Odanın karanlığında kimse yardım edemez bana . içimdekileri kimseye anlatamam hiçbir şeyim yok hayata dair . yalınızım o kadar yanlınızım ki.

Geceler korkutucu geliyor artık. eskiden severdim oysa şimdi sevmiyorum odam da bir ben bir de mum ışığım var biliyorum oda terk edecek beni . sonuçta herkes bir gün birilerini terk edecek ama her zaman bu terk edilenin sen olması kötü. kimse benim ne düşündüğümü bilmiyor sormuyor anlamak istemiyor.
Bir pencerenin önüne geçsem dışarıyı seyret sem ölüm beni çeker mi acaba . yıldızlar o kadar güzel ki ulaşmak istiyorum onlara sonra düşünüyorum orası da bur dan faksızsa . perdeler uçuşuyor rüzgar üzerime esiyor yağmurlar yüreğimde yağıyor .