son istasyonun son vagonundayım
sahte güneşlerin sıcağında
ufuktaki beyaz bulutlara inat
pupa yelken gidiyorum

balçık gibi sıvanmış her yanıma....
mutsuzluk
yalnızlık.....
elimi kolumu bağlamış....

serseri ağlara takılmış,
çırpınan balık misali...
tutmuyor elim.gözlerim....
ruhum, felç.
avutmuyor hiç...
ne muhabbetler..
,nede dostun sevdası........

son treni bekliyen ,yolculardan..
kendim olamadım...
bindiğim vagonun,
eski bir sahibiyim sanki
benimsedim..
rotamı bilmeden gidiyorum
egeye doğru

bildiğim..
bütün yolların..
sana çıktığı...
gidecek,
yada bildiğim..
başka adres yok,
egede.....
bir sen...s..
tek adresim!..