Terör üzerine yorumlarda bulundum, kabul.

Teröre karşı ortak hissiyatımızı dile getirdim.

Şehit acılarıyla yandım.

Babası şehit olmuş çocukların bayramda yaşayacağı hüznü

anlatmaya çalıştım.

Bir daha böyle acılar yasamasın çocuklarımız, dedim.

Bayramlar zehir olmasın istedim.

Terör bitinceye kadar önceliğimiz terörü yok etmek olmalıdır, dedim o kadar.

Kimseye akıl vermeye çalışmadım, uzmanlaşmadım.

Ne zaman sınır ötesi harekat yapacağız ,tarih belirlemedim.


Nereye ilk bombalarımızı atacağız, keşif yapmadım.

Askeri alana giren tek cümle kurmadım.

Kurmadım çünkü bu benim işim değildi.

Gazetelere bakıyorum,yorumlar okuyorum:

Harekat merkezindeki subaylar gibi yazıp çizenler gırla.

Sanki mübarekler kırk yıllık savaş uzmanı. İnce ince savaş planları

yapıyorlar.

Uçaklarımızın kaç sorti yapacağını, hangi uçakların kullanılacağını,hangi yerlere

Bombaların bırakılacağın yazanlar var.

Sanki hepsi birkaç savaş yönetmiş emekli general.

Beyler işi ehline bırakın siz.

Askerlere bırakın,onlar işlerini en iyi şekilde yaparlar.

Siyasi alana müdahale etmenizi anlarım,tamam.

Askere genel hedefler göstermenize de peki.

Lütfen nokta atış yapmaya kalkmayın.

Karavana atışlar…