Bir 70’lik devirmişim;
Anason kokar ruhum.
kaç dudak eskisidir şu bardak,
kaç öpücüğe mezarlık etmiştir ki!
Piyasadan da kaldırmışlar senin acıtan yanlarını,
Bu yüzden hiçbir şey anlamadan daha ilk kadeh de sarhoşa çalar yüzüm.
Oysa ben sabaha kadar dolaşsam,eski defterlerin sayfalarında bana misin demezdim.
Sayende bir yaram var,
artık hayata gocunabilirim,
sigaram son çığlığında
ve İstanbul seni alır kaybeder
en tenha sokağında..
şimdilerde dalgakıranlar ceplerimde
senin sahiline düşmeye medet bir cümle gibi,
boynum bükük bir hüzünüm..
beş para etmez sevmelerim.
Canlı yayında hayatım
Hangi kanalı çevirsem yalnızlığım.
Dönemiyorum köşeleri artık.
Neyin zamanıdır
Bir reklam arası gelse de nefes alsam

İçime yağan yağmurların ürpertisi kemirir beynimi
Yaz veya kış hiç fark etmez ben hep üşürüm.
Bir gece havada dolaşan toz parçası
Bir gece ayaklar altında ezilen toprak olurum
Hiç korkmam hayattan
Hep son nefesime kadar savaşırım derim
Ama; olur olmaz bulduğum hayal kırıklıkları silahsız bırakıyor beni.
Şimdi gelme ey aşk,şimdi gelme,
bu adil olmaz, görmüyormusun! savaşa gitti bütün neferlerim.
Yine yenilirim sana,
Zaten kazanmak yoluma hiç düşmeyecek tesadüflerdir.
Bir 70’lik devirmişim;
Anason kokar ruhum.
kaç dudak eskisidir ki şu bardak,
Kaçıncı elementle değişir bu döngü?
Hangi filmin sonunda gülümseyiverirsin bana
Hep hayırlar mı olacak dilinin altında,
Ya da hep sen mi olacaksın benim dilimin ucunda?

Hüseyin Avni Çakmak