“Mi” soru eki… Böyle girdi hayatımıza.Ona bu adı verdik yada verdiler ve biz öğrendik.Bir dersten ibaret oldu adı hayatımızda.Çok kurcalamadık bu sevimli minnacık “mi” yi…Mi hakikaten bir soru ekiydi ve hayatımızda oldu hep.Belki fark ettik belki etmedik.Ana rahminden bizimle çıktı bu minnacık “mi” ve hepimizin başında dolaştı son nefesimize dek.. Çünkü bu minnacık “mi” sorgu demekti,sorgulamaktır.Sorgulamaksa düşünmektir,düşünmekse insanı insan yapan en büyük değerdir.Düşündüğümüz kadar olduk bu hayatta.Söylediklerimiz ve yaptıklarımızla olduk.Çürütmediğimiz kalemlerimizle,tüketmediğimiz sözlerimizle olduk.Düşündükçe oldu tüm bunlar ve minnacık,sevimli bir “mi” yaptı bunları bize…

“mi” bir yolculuk aslında hayatımızda.Yolculuğa çıkmadan bir sürü “mi” doldururuz ceplerimize. Çeşitli mi versiyonları,büyüklü küçüklü hepsi yanımızdadır. Acaba bir şey unuttuk “mu?” deriz.Yollar açık “mı?” deriz.”Mi” bitip tükenmez asla.İşte aynı yolculukta olduğu gibi hayatımızın başlangıcında, süte muhtaç bir bebek halimizden saçları kırlaşmış bir ihtiyar oluncaya dek yetecek “mi”ler vardır ceplerimizde.Minnacık “mi” ler bizlere çok şey yapar.Bazılarımızın rotası olur,pusulası…Yolunu buldurur ona.Bazıları “mi”siyle yolunu kaybeder.Bazılarımız kocaman adamlar oluruz sorularımızla.Bazılarımız boğuluruz umanımızda.”mi”ler yapar bunları minnacık sevimli “mi”ler… Bakmışız hepimiz birer insan olmuşuz,bilim insanı… Sorguladıkça yenilere,iyilere yönelmişiz…”Mi”lerimize ne kadar teşekkür etsek az olmuştur bir bakarız.”mi”leri fark etmesekte onlar hayatımızda,hayatımızın atomu,hücresidirler.

“Mi”leri sevmeliyiz,herkes “mi”siyle barışık olmalı… Umarım hepimiz istediğimiz sahile ulaşırız.İyi “mi” li günler….