seni bir denize hapsettim
derin mavi sularýna býraktým gözlerini
hiç bitmeyecek fýrtýnalar býraktým
ardýnca yüreyecek martýlar aldý
yerini
kanatlarý kýrýk uçmaya cezalý
senin gibi yarimin ince yüzü

bir akvaryuma hapsettim seni
susuz kumlarý kurumaya yüz tutmuþ
seni beklediðimi bildiði halde
tüm havasýzlýðýnca
sana sarýlmýþ benim küçük balýðým
seni kapattýðým bu kuytu
yerde ölümden beter
bir duygu
gözlerimdeki
dön diyebilme ihtimallerini bile
yokeden
seni astýðým yerdeki
bu daraðacý hayalleri
yemyeþil yapraklarý
olan
denize nazýr
bi akvaryumluk kumdan
topraðý gözyaþlarým kadar
yanýk suyuna
nefes almaya çabalarken