Ellerimin uzanamadýðý yerlere sözcükler yoluyorum kýrýlgan.
Siyah bir denizin içinde bile kuru gözlerim.
Arýnýyorum tüm günahlardan, aþklardan…
Ruhumun kýyameti kopacak biliyorum. Biterken her þey aþkýn kamburunu sýrtýmda taþýyorum.
Sessizlik ölüm biriktirdi. Birini yaralamak zorundasýndýr sonra öldürmek. Hiç kan akýtmadan.

Adý gidiþ bunun.
Adý gidiþ bunun.

Can sundum ölüme.
Ellerimi yaktým.

Arsýz bir tükeniþ týrmalýyor her yanýmý.
Artýk sen, sende biten ruhumun gölgesisin.
Kim bilir beklide bir zaman sýzýntýsýydý bu olanlar,
Mavi bir gecede bir kedinin gözlerinin gözlerime deðmesiydi.

Adý gidiþ bunun.
Adý gidiþ bunun.

Ayrýlýðýn coðrafyasýnda sonsuz bir selamdýr bu; yok olan sana.
Ben hala sessizim. Her þey küllenmiþ ve ýslak. Aslýnda biz kendimize sürgünüz.

Susan sözcüklerin aðýrlýðý üzerimde.
Susarak atýlan son çýðlýktý bu, kente.

Adý gidiþti bunun.