Ben bir pirinç tanesiyim.
İyiymişim kötüymüşüm kimin umurunda?
Şairmişim yazarmışım ve yahut.
Bunu bilir, bunu söylerim:
Ben-bir pi-rinç-ta-ne-si-yim.
Koca bir çuval pirinç içerisinde;
Mini minnacık bir pirinç tanesi…
               
Ben bir inci tanesiyim belki?
İstiridye kabuğunu yitirmiş bir inci.
Kimsesiz, kimliksiz, kıymetsiz ne fark eder?
Hayal bu ya:
Sen, boynunda inci kolyesi olan
Benli bir kadın olsan.
Bense o takıda eşsiz bir inci tanesi.

Kendini yere göğe sığdıramayan dev olsam ne?
Sensiz, sevgisiz bir heyulayım sadece.
Sensiz, hiçbir şeyim ben.
Yığınla insan içinde sessiz sedasız;
Yığınla insan içinde
Yalnız bir insan tanesi…