Artık karanlık için sönük lambalara ihtiyacım yok
Hem güneşin de batmasına gerek yok
Çünkü gözlerimin gördüğü tek renk siyah
Kör olmadım ama ışıksızlıktan köreldi görme duyum
Bu gönül hiç olmadığı kadar bedbaht
Ölmedi ama süründü lanetli ruhum
Hadi gel de ışığımı yak
Gel de gelsin gelmek bilmeyen şafak
Kutuplarda yaşıyor gibiyim
Aylardır gecenin köründeyim
Baharım yok yazım gelmez
Kıştır benim tek mevsimim
Senin gibi zaman da beni sevmez
Yıllar geçer gider geri gelmez
Keşke dönsen gittiğin yerden
Kayıp yıllarımı bana geri getirsen
O yıllar belki tekrar yaşanmaz ama
Getir ki örnek olsun gelecek yıllarıma
Belki geri gelmezsin sen ama
Yine her gece başka bir sen gelecek rüyalarıma
Ve ben yine uyanmak istemeyeceğim
Sonsuza dek senle dolu rüyalarda olmak isteyeceğim
Ebedi bir uykuya yatıp
Uyanmayı unutmayı dileyeceğim
Seni rüyalarda yaşayıp
Sensiz uyanmayı reddedeceğim