Bazı insanlar yaşar aramızda sevgiye dair hiçbir şey bilmeden, hissetmeden. Rol yaparlar etraflarındaki herkese hissettiklerini kanıtlamak istercesine. Ayırdına varamazlar kendilerini mi yoksa diğer sevebilenleri mi kandırabildiklerine. Her yerde görebilirsiniz onları; yolda yürürken, durakta otobüs beklerken ya da vapurlarda martılara simit atarken. Ben onlara sevgi özürlüler diyorum.
   Sevgi özürlüler o kadar çıkmaz sokaklarındadırlar ki hayatın nelere sahip olduklarını ya da olabileceklerini bilemezler bile. Hiçbir şeye karşı zerre sevgi duymadıklarından buna bağlı duyguların da kaynağını bilemezler. Hayatta diğerlerini de kendileri gibi zannedip herkesi sadece sever gibi yapar herkesin ruhundan birer ufak ısırık alarak yaşarlar hayatlarını. Bu kadar şeyi nasıl mı biliyorum onlar hakkında? Ben de bir sevgi özürlüyüm.
   Sevmeyi beceremediğimi fark edeli 2 yıl oluyor. Diğer her türlü duygunun ayırtına varabilirken sevgininkine varamamak o kadar da acı verici ki benim için. Öyle bir deneyiminiz olmadığı için karşınızdakinin sevgisine değer verememek o kadar dayanılmaz ki. Karşınızdakinde bıraktığınız hayal kırıklığı ne kadar büyükse pişmanlığınız da o oranda ölümcül oluyor. Her sevgi deneyiminiz ve her başarısızlığınızda kendinize lanet okursunuz sona geldiğinizde.
   Danıştığım bir çok insan hep aynı şeyi söyledi:”Sevemiyor değilsin, sadece doğru kişiyi bulamıyorsun.” Haklı oldukları yanlar olmakla birlikte doğru kişi olduğunu anlayana kadar daha arkamda kaç enkaz bırakmalıyım? Kaç kişinin aklında benim ismim en okkalı küfürle eşanlamlı olmalı?
   En çok da yatağıma uzandığımda çöküyor üstüme özrüm. Beynimin içinde yıllardır kendilerini hiç sevmemiş, sadece alışkanlıklarından dolayı ilişkiler yaşamış birisine dair kimisi hoşlantı kimisi saplantı derecesinde seven onlarca kadının bazen fısıltıları bazense çığlıkları duyuluyor. Sizce neden susmuyorlar?
   Şimdi aklımı kurcalayan iki soru var; Günün birinde sevebilecek miyim ve diğer duygularım da günün birinde yok olacak mı? Bu yazıyı okurken sevgi beklemiyorum sizden. O duyguyu tanımıyorum. Ama umarım siz sevebiliyorsunuzdur ve sevdiğiniz birisi vardır. Eğer varsa sakın onu bırakmayın. Sevginin değerini onu hiç sahip olmayanlar kadar kimse bilemez. Siz sakın sınamaya kalkmayın…